Συχνά, όταν σκεφτόμαστε το ψυχικό τραύμα, ο νους μας πηγαίνει σε κάτι ακραίο που δε μπορεί να έχει συμβεί σε εμάς. Είναι και αυτό μέρος της «αυτοπροστασίας» του τραύματος, της ικανότητας του οργανισμού μας να συντηρεί το τραύμα σε τέτοιο επίπεδο, ώστε μαζί με αυτό –και όχι παρά αυτό- να καταφέρνουμε να συνεχίζουμε τη ζωή μας.

περισσότερα ...

Σε προηγούμενο άρθρο προσεγγίσαμε το θυμό και τα ξεσπάσματα των παιδιών με ΔΕΠΥ σε μια προσπάθεια κατανόησης των αιτιών που φέρνουν το παιδί με ΔΕΠΥ να συμπεριφέρεται κατ’αυτό τον τρόπο.

περισσότερα ...

Όσο αυξάνει η ενημέρωση του κοινού γύρω από τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) τόσο περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για μια διαταραχή που “κουβαλάνε” από νεαρή ηλικία, τα συμπτώματα της οποίας επιμένουν και στην ενήλικη ζωή. Όπως κάθε ψυχοπαθολογία ή διαταραχή, έτσι και η ΔΕΠΥ, εκδηλώνεται σε κάθε άτομο με διαφορετικό τρόπο, ενώ οι ενήλικες με ΔΕΠΥ, δεδομένου ότι φέρουν συμπτώματα της διαταραχής από μικρή ηλικία, συχνά έχουν βρει τρόπους να ανταπεξέρχονται στις προκλήσεις της διαταραχής και να ρυθμίζουν τη ζωή τους παρά ταύτα. Επιπρόσθετα τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ συχνά αλληλοκαλύπτονται ή συγχέονται με συμπτώματα άλλων διαταραχών που πολύ συχνά συνοδεύουν τη ΔΕΠΥ: κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, εθισμοί μεταξύ άλλων. 

περισσότερα ...

Ο θυμός και η εναντιωματική συμπεριφορά είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση για τους γονείς παιδιών και τα ίδια τα παιδιά με ΔΕΠΥ. Είναι συνήθως το σύμπτωμα που φέρνει τους γονείς στην αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας και αυτό που συχνά «στιγματίζει» τα παιδιά με ΔΕΠΥ. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να καταστεί από την αρχή σαφές ότι δεν είναι σκοπός των παιδιών με ΔΕΠΥ να «τρελάνουν» τους γονείς τους, παρόλο που κάποιες φορές μπορεί να μοιάζει έτσι. Όταν μια συμπεριφορά είναι βιολογική ( ή "ασυνείδητη" ) σημαίνει ότι το παιδί δεν έχει έλεγχο πάνω σε αυτή τη συμπεριφορά. Συμβαίνει αυτόματα, δεν το σκέφτεται, δεν το επεξεργάζεται και δεν έχει ιδέα τις περισσότερες φορές γιατί αντιδράει με το τρόπο που αντιδράει. Για αυτό και πολύ συχνά τα παιδιά με ΔΕΠΥ, εκ των υστέρων, αισθάνονται ενοχές για τη παρορμητική συμπεριφορά τους.

περισσότερα ...

Συχνά οι γονείς παιδιών που έχουν λάβει διάγνωση της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής (και) υπερκινητικότητας (ΔΕΠυ), συχνά γνωστά και ως “υπερκινητικά” παιδιά, ή γονείς που υποψιάζονται ότι το παιδί τους μπορεί να έχει συμπτώματα της διαταραχής, βρίσκονται αμήχανοι και προβληματισμένοι μπροστά στις πολλές συμβουλές και κατευθύνσεις που λαμβάνουν από το περιβάλλον τους για το πως να βοηθήσουν το παιδί τους. Φυσικά κάθε γονιός ξεκινάει από το σημείο να προσφέρει τη μεγαλύτερη και αποτελεσματικότερη βοήθεια για το παιδί του, αλλά πώς να διαλέξει ανάμεσα σε τόσες επιλογές και διαφορετικές θεραπευτικές μεθόδους; 

περισσότερα ...